Φτωχότερη η Γαλλία από την απώλεια της εθνικής της τραγουδίστριας Ζιλιέτ Γκρεκό (Juliette Gréco), σε ηλικία 93 ετών την Τετάρτη (23.09.2020).
Μοναδική τραγουδίστρια αλλά και ηθοποιός, η Ζιλιέτ Γκρεκό ήταν η μούσα του Saint-Germain-des-Près μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η αξέχαστη ερμηνεύτρια των Brel, Gainsbourg, Vian, Roda-Gil, Miossec ή Biolay.
Η συνεισφορά της Ζιλιέτ Γκρεκό στο γαλλικό τραγούδι είναι κάτι περισσότερο από σημαντική. Λάτρεψε το στυλ των μποέμ και την κουλτούρα της μεταπολεμικής εποχής στη Γαλλία και σύντομα η αισθησιακή φωνή της ταυτίστηκε όχι μόνο με τη μουσική και τα τραγούδια τους, αλλά και για την σκέψη και τον τρόπο ζωής τους.
Ταυτίστηκε με το κίνημα των υπαρξιστών και αναδείχθηκε δίκαια η ιέρεια – σύμβολο για την μεταπολεμική γαλλική τέχνη και διανόηση.
Η σπάνια καλλιτέχνιδα, Ζιλιέτ Γκρεκό ενσαρκώνει την ελευθερία, τον επαναστατικό αισθησιασμό, την απελευθέρωση της γυναίκας και του πνεύματος, το άνοιγμα στον κόσμο και το τέλος των ταμπού και των στερεοτύπων.
Μεγάλος της έρωτας ο Μάιλς Ντέιβις, ο κορυφαίος βιρτουόζος τρομπετίστας της τζαζ, που πέθανε το 1991. Ερωμένη του Ντέιβις, υπήρξε σύζυγος του Μισέλ Πικολί, αγαπημένη του κορυφαίου υπαρξιστή φιλόσοφου, Ζαν Πολ Σαρτρ. Ήταν φίλη του Μπόρις Βιάν και του Ζαν Κοκτό, αλλά και “αμόρε” του Σερζ Γκενσμπούργκ. Ο Σαρτρ είπε κάποτε πως “η Γκρεκό (Gréco) είχε εκατομμύρια ποιήματα στη φωνή της”.