Αποδόσεις σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στην Ελλάδα, όπου το 10ετές ομόλογο προσφέρει τώρα λιγότερο από 2%. Για τα κρατικά ταμεία, ωστόσο, δεν υπάρχει εξοικονόμηση, τουλάχιστον όχι σε σχέση με τα πολύ υψηλότερα κόστη που προκύπτουν από το θέμα.
Η Ελλάδα ολοκλήρωσε ήδη το κυριαρχικό πρόγραμμα έκδοσης συνολικού ποσού 7,5 δισ. Ευρώ τον Ιούλιο, το οποίο το Δημόσιο είχε θέσει σε εφαρμογή μέχρι το τρέχον έτος. Τα κεφάλαια συγκεντρώθηκαν με τρεις εκδόσεις όσων μεσομακροπρόθεσμων ομολόγων. Ας μιλήσουμε για μια δεκαετία, μια πενταετία και μόλις πριν από ένα μήνα ήταν η στροφή ενός δεκαετούς ομολόγου.
Σημάδι της ανανεωμένης εμπιστοσύνης της αγοράς προς την Αθήνα, ακόμα και λίγα χρόνια μετά την οδυνηρή αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους που βαρύνει τους ιδιώτες ομολογιούχους και την πλησιέστερη έξοδο από το ευρώ, αποφεύχθηκε από μια τολμηρή αλλαγή κατεύθυνσης από την κυβέρνηση Tsipras. συντηρητικό υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κατά τη στιγμή των προβλημάτων, συζητήθηκε η επιτυχία. Το πενταετές ομόλογο εκδόθηκε τον Φεβρουάριο με απόδοση 3,60% (ISIN: GR0114031561), το δεκαετές ομόλογο μετά από ένα μήνα στο 3,90% (ISIN: GR0124035693) και τον Ιούλιο η εγγύηση που λήγει το 2026 1,90% (ISIN: GR0118019679). Από τότε, ωστόσο, οι αποδόσεις έχουν καταρρεύσει στο σημείο να κάνουν όσοι δίσταζαν να ξεχνούν μέσα από κοινοπρακτικές τοποθετήσεις. Ακριβώς για να διευκρινίσετε τις ιδέες σας, η 10ετής προσφορά σήμερα μόλις 1,95%, το πενταετές 1,15% και το επταετές 1,60%. Η ελληνική καμπύλη έχει αποπληθωριστεί όπως και οι υπόλοιποι στην Ευρωζώνη, ασφαλώς λόγω της νομισματικής χαλάρωσης της ΕΚΤ που αναμένουν οι επενδυτές, καθώς και της πρόσφατης πολιτικής ανάκαμψης στην Αθήνα.
Η Ελλάδα έχει χάσει τα δημόσια χρήματα
Ένα εξαιρετικό νέο όσον αφορά την φερεγγυότητα, δεδομένου ότι μιλάμε για έναν εκδότη που εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται ως “κερδοσκοπικός” από τους οργανισμούς αξιολόγησης, για τους οποίους τα προαναφερθέντα χρεόγραφα παραμένουν “σκουπίδια” ή “σκουπίδια”. Για τους Έλληνες φορολογούμενους, όμως, αυτή η απροσδόκητη πτώση των αποδόσεων σε λίγους μήνες ισοδυναμεί με το να πετάξουμε πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ ετησίως στον κάδο απορριμμάτων, κάτι σαν το 0,1% περίπου του ΑΕΠ. Ας δούμε γιατί. Κάθε έκδοση ανερχόταν σε 2,5 δισ. Ευρώ. Αν το πενταετές προϊόν είχε διατεθεί σήμερα στην αγορά, θα είχε ζυγίσει στο δημόσιο ταμείο για 2,45% λιγότερο ετησίως, το οποίο σε σύγκριση με το μέγεθος της έκδοσης θα έφτανε πάνω από 60 εκατομμύρια.
Και η απόδοση των δέκα ετών έχει μειωθεί στο ήμισυ εν τω μεταξύ, οπότε σήμερα θα εκδίδεται με ετήσιο κόστος σχεδόν 50 εκατομμυρίων λιγότερο. Τέλος, το 7ετές ομόλογο σε ένα μήνα έκανε το 0,3% λιγότερο, ίσο με 7,5 εκατομμύρια ευρώ περισσότερο από το κόστος που θα έπρεπε να πληρώσει το Θησαυροφυλάκιο της Αθήνας σε σύγκριση με ένα υποθετικό ζήτημα σήμερα. Συνοψίζοντας: +115/120 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι πολλοί, ούτε καν για την Ελλάδα, αλλά σίγουρα όχι λίγοι και, πάνω απ ‘όλα, είναι χρήματα που θα μπορούσαν να σωθούν. Φυσικά, καμία κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων πώς θα εξελιχθεί η καμπύλη ωριμότητας τους επόμενους μήνες. Η Αθήνα ήθελε να επωφεληθεί από την πτώση των αποδόσεων που έχει ήδη καταγραφεί τους τελευταίους μήνες του 2018 για να σηματοδοτήσει στην αγορά ότι είναι έτοιμη να αναχρηματοδοτήσει με αποδεκτό κόστος.
Κέρδισε το στοίχημα (για τώρα), αλλά σε υψηλό τίμημα, γιατί αν ήταν ασθενής για κάποιο χρονικό διάστημα, θα είχε κάνει ακόμα μεγαλύτερο αριθμό και δανείστηκε με πολύ χαμηλότερο κόστος. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν είχε οικονομικό επείγον, αλλά είχε στις αρχές του έτους πάνω από είκοσι δισεκατομμύρια (περισσότερο από 10% του ΑΕΠ) ρευστότητας, ικανό να την κρατήσει εκτός των αγορών τουλάχιστον μέχρι το 2021. Ως εκ τούτου, οι 100 τα εκατομμύρια και οι πιθανότητες πρόσθετων εκταμιεύσεων, σύμφωνα με τις τρέχουσες αποδόσεις, οφείλονταν στην απλή λαχτάρα για να μπορέσουν να επιστρέψουν στην έκδοση χρεών. Αν είχε γίνει αντιληπτό μόνο ότι η θετική τάση θα ήταν διαρκής, οι Έλληνες θα έσωζαν σήμερα περίπου 10 ευρώ ανά κεφαλή ετησίως. Ένα μίνι τέλος που δεν βοήθησε καθόλου.